Heeft u ook Air miles?

Het is een prachtige zonnige zomerdag als ik mevrouw opwacht op onze parkeerplaats. Ze komt, met haar partner, op de fiets. In de verte zie ik ze aankomen met 2 fietsen vol met bloemen. Een klein vaasje aan haar stuur met een vers geplukt bloemetje en een grote kunstbos voorop. Meneer heeft bloemen voorop en een etalagebeen in een mand achterop, ook vol met bloemen. Ik ben even van de wijs. Op de bril van meneer zitten 2 kleine achteruitkijkspiegeltjes. Het leven komt soms uit onverwachte hoek!

 

Hoe bijzonder is de gewone mens

Mevrouw is op zoek naar een laatste rustplek en Schapenmeer mag het worden. We gaan eerst even zitten in de boskapel en laten de natuur ons verwonderen. Niet alleen de natuur verwondert me, maar mensen kunnen me ook nog dagelijks verrassen. We horen in het nieuws zoveel ellende en narigheid. Wat kunnen mensen elkaar toch wat aandoen. Het mooie van ons werk is dat we juist veel mensen ontmoeten die kleine en soms grote lichtpuntjes zijn. Gewone en minder gewone mensen met hun verhalen en emoties. Mensen die voor elkaar klaar willen staan, liefhebben en zorgen. Mijn vertrouwen in de mensheid groeit na een dag werken op Schapenmeer.

Een stapelbed

We vinden een mooie plek in de zon, op een bedje van mos. Een plek alleen voor mevrouw want meneer wil nog niets vastleggen. Hij leeft liever in onzekerheid dan in zekerheid, aldus meneer. Met zijn 84 jaar weet je maar nooit wat het leven nog in petto heeft. Met liefde slaat hij het paaltje voor zijn geliefde. En als het wel zo uitkomt, wil hij graag met haar samen in dit graf, als een stapelbed. Wat mooi om zo samen te kunnen zijn.

Bij het informatiehuisje drinken we een kopje koffie en krijgen Mirjam en ik een bloem van hem. Omdat het leven de moeite waard is! “Heeft u ook air miles?” vraagt hij me. “Dat vind ik hier wel heel mooi passen!”

Ik zwaai ze uit als ze met hun prachtige fietsen weer vertrekken. Weer 34 kilometer zonder elektrische ondersteuning. Die air miles hebben ze zeker verdiend! En ik prijs me gelukkig dat ik hier bij mocht zijn!

Meer verhalen over ons bijzondere bos vindt u hier.

Geplaatst in Schapenmeer, Verhalen en herinneringen