Zonder verdriet geen vreugde

Elke uitvaart op onze natuurbegraafplaats is een eer om bij te mogen zijn en altijd weer een bijzondere ervaring. Elke uitvaart leert ons ook iets. Over de liefde, rouwverwerking, relaties, ziekte, verdriet maar ook over de schoonheid van het leven. 

Zo ook op deze mooie zonnige dag in het Achterhoekse Vorden. Meneer ligt in een open ruwe kist, gewikkeld in doeken. De kist ligt vol met bloemen. De meeste bloemen komen uit de tuinen van de mensen die afscheid komen nemen. Het wordt een bont geheel verzorgd door een bont gezelschap. Het is duidelijk dat meneer een bijzonder leven heeft gehad. Verschillende sprekers vertellen erover en de muziek vertelt zijn eigen verhaal.

Als laatste zijn dochter. En haar verhaal hoor ik ademloos aan.  Het is een verhaal over teleurstelling, angst, beperkingen, strijd, woede en zelfs haat. Een eerlijk, oprecht, rauw verhaal. Ze vertelt over haar kijk op het leven, hoe alles samenhangt.

Het leven is in balans, ook al voelt het niet altijd zo.

Zonder onbegrip geen begrip

Zonder onrust geen rust

Zonder haat geen liefde

Zonder verdriet geen vreugde

Echt contact gaat niet alleen maar over rozen, soms moet je door de modder waar die rozen uit voortkomen.

Ze heeft het allemaal doorgemaakt in de relatie met haar vader en lang leek het of de balans zoek was. Toen werd haar vader ziek en begreep daardoor meer van haar eigen strijd.
Ze kwamen bij elkaar en tot elkaar. Zij heeft de stap gezet, tot op het laatst. Ze zocht de balans in hun relatie en vond deze uiteindelijk. Naast al het andere was er nu openheid, begrip, respect en liefde.

Zo eerlijk als ze was, zo open. Wat kunnen mensen toch ongelooflijk krachtig zijn. En, om vanuit haar eigen theorie te spreken, ‘Zonder zwakte geen kracht!’

Met dank aan de dochter voor deze persoonlijke woorden. Hier kunt u meer verhalen lezen?